Zbrylanie się suplementów diety: przyczyny i sposoby na uniknięcie tego problemu

Zbrylanie się suplementów diety, zwłaszcza tych z czystym składem, to problem, z którym mogą się spotkać zarówno producenci, jak i konsumenci. Zjawisko to polega na łączeniu się proszków w większe grudki, co może wpływać na jakość produktu oraz łatwość jego spożycia. W tym artykule omówimy przyczyny zbrylania się suplementów oraz sposoby na uniknięcie tego problemu.

Przyczyny zbrylania się suplementów diety

Najczęstszą przyczyną zbrylania się suplementów jest nadmierna wilgotność. Suplementy w formie proszku są higroskopijne, co oznacza, że przyciągają i absorbują wodę z otoczenia. Nawet niewielka ilość wilgoci może powodować zbrylanie. Dodatkowo, wilgotność powietrza w miejscu przechowywania suplementów ma duży wpływ na ich stan. Wysoka wilgotność prowadzi do absorpcji wody przez proszki, co skutkuje zbryleniami.

Innym aspektem są nagłe zmiany temperatury, które mogą powodować kondensację wilgoci na powierzchni suplementów. Zjawisko to jest szczególnie problematyczne, gdy produkty są przechowywane w nieodpowiednich warunkach. Nawet w warunkach optymalnej wilgotności i temperatury, pozostawienie otwartych opakowań suplementów naraża je na kontakt z wilgocią i powietrzem, co może przyczyniać się do zbrylania.

Niektóre składniki suplementów diety są bardziej higroskopijne niż inne, co zwiększa ryzyko zbrylania. Wśród nich wymienić można:

• Minerały (np. magnez, wapń)
• Aminokwasy (L-glutamina, L-lizyna)
• Witaminy (kwas askorbinowy, witamina B12)
• Ekstrakty roślinne

Sposoby na przeciwdziałanie zbrylaniu

1. Odpowiednie przechowywanie

Najważniejszym sposobem na zapobieganie zbrylaniu jest przechowywanie suplementów w kontrolowanych warunkach. Optymalna temperatura i niska wilgotność są kluczowe dla utrzymania ich jakości. Szczelne, hermetyczne opakowania chronią suplementy przed dostępem wilgoci, co zmniejsza ryzyko zbrylania.

Pamiętaj o:

• Dokładnym zamykaniu opakowania
• Używaniu suchej miarki/ łyżeczki przy nabieraniu proszku

2. Antyzbrylacze

Często stosowanym rozwiązaniem są antyzbrylacze, czyli substancje zapobiegające zlepianiu się składników. W ostatnich latach rośnie zainteresowanie naturalnymi antyzbrylaczami, które są bezpieczniejsze i bardziej przyjazne dla zdrowia.

Popularne naturalne antyzbrylacze:

• Mąka ryżowa: Tworzy barierę między cząsteczkami proszku, jest łagodna dla układu pokarmowego.
• Skrobia kukurydziana: Absorbuje wilgoć i poprawia konsystencję produktu.
• Błonnik bambusowy: Bogaty w błonnik pokarmowy, wspiera zdrowie układu trawiennego.
• Celuloza mikrokrystaliczna: Stabilizuje proszki i wspiera zdrowie trawienne.
• Guma ksantanowa: Zapobiega zlepianiu się cząsteczek, działa jako prebiotyk.
• Fosforan wapnia: Absorbuje wilgoć i dostarcza kluczowych minerałów.

3. Uwagi dotyczące syntetycznych antyzbrylaczy

Niektóre antyzbrylacze syntetyczne mogą mieć potencjalne skutki uboczne:

• Stearynian magnezu (E470b): Może zmniejszać biodostępność składników aktywnych.
• Talk (E553b): Możliwe ryzyko podrażnień przewodu pokarmowego.
• Krzemionka (E551): Długotrwałe narażenie może wpływać na funkcje nerek i wątroby.
• Dwutlenek krzemu (E551): Bezpieczny w małych ilościach, jednak w wysokich dawkach może powodować problemy zdrowotne.

Podsumowanie

Antyzbrylacze odgrywają ważną rolę w produkcji suplementów diety, pomagając utrzymać ich sypką formę i ułatwiając proces produkcji. Choć większość z nich jest bezpieczna w małych ilościach, należy zachować ostrożność, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania. Konsumenci powinni wybierać produkty od renomowanych producentów oraz dbać o odpowiednie przechowywanie suplementów, by uniknąć problemu zbrylania.

Warto zaznaczyć, że suplementy bez dodatku antyzbrylaczy są bardziej bioprzyswajalne, co oznacza, że substancje aktywne są lepiej wchłaniane przez organizm.

Literatura:

1. EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to Food (ANS); Scientific Opinion on the re-evaluation of silicon dioxide (E 551) as a food additive. EFSA Journal 2018;16(1):5088.
2. Nair, B., & Elmore, A. R. (2003). Final report on the safety assessment of stearic acid, stearyl alcohol, and related ingredients as used in cosmetics. International Journal of Toxicology, 22(Suppl 3), 63-89.
3. Wehner, A. P., Hall, A. S., Weller, R. E., & Lepel, E. A. (1986). Do studies of inhaled talc predict risk of ingestion exposure? Environmental Health Perspectives, 68, 231-241.
4. WHO (World Health Organization). Safety evaluation of certain food additives and contaminants. WHO Food Additives Series, No. 42.
5. Napierska, D., Thomassen, L. C., Lison, D., Martens, J. A., & Hoet, P. H. (2010). The nanosilica hazard: another variable entity. Particle and Fibre Toxicology, 7(1), 39.